XAWERY DUNIKOWSKI
Xawery Dunikowski
ur. 1875, zm. 1964, rzeźbiarz, malarz i pedagog.
Edukację rozpoczął w Szkole Technicznej w Warszawie. W 1896 przyjechał do Krakowa studiować w Szkole Sztuk Pięknych u rzeźbiarzy Alfreda Dauna (w latach 1896–1899) i Konstantego Laszczki w latach 1899–1903. Po studiach wyjechał do Warszawy, aby objąć stanowisko profesora rzeźby w Szkole Sztuk Plastycznych. W Warszawie pracował do roku 1910, po czym wyjechał do Krakowa, a w 1914 na stypendium do Londynu. Kolejne lata spędził w Paryżu. W 1922 wrócił do Polski, aby objąć Katedrę Rzeźby w krakowskiej ASP. Mianowany profesorem zwyczajnym w specjalności rzeźby w 1930. Po wojnie, w latach 1945–1955, kierował Katedrą Rzeźby w krakowskiej ASP. W 1955 na stałe przeniósł się do Warszawy. W 1959 został profesorem i kierownikiem Katedry Rzeźby w PWSSP we Wrocławiu, którą kierował do śmierci w 1964. Po wojnie zrealizował m.in. pomnik Czynu Powstańczego na Górze św. Anny (1955).
Pracownia rzeźbiarska, od lewej Xawery Dunikowski, Jacek Dworski, Roman Pawelski, Ludmiła Schall, Maria Papp, Łucja Skomorowska-Wilimowska
1959
fot. Henryk Wilkowski
Pracownia rzeźbiarska, od lewej Xawery Dunikowski, Jacek Dworski, Roman Pawelski, Ludmiła Schall
1959
fot. Henryk Wilkowski