ŁUCJA SKOMOROWSKA-WILIMOWSKA

Łucja Skomorowska-Wilimowska

ur. 1926, zm. 2017.
Dyplom w PWSSP we Wrocławiu z rzeźby, 1952. W latach 1947–1952 na tejże uczelni studentka (od 1951 także asystentka) Antonigo Mehla, w latach 1956–1959 asystentka Apolinarego Czepelewskiego, a od 1959 do 1964 st. asystentka u Xawerego Dunikowskiego. Od 1964 w Pracowni Rzeźby na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego, którą kierowała od 1970 do 1992, z kilkuletnią przerwą w latach 1981–1986, kiedy kształcenie z rzeźby na tym wydziale odbywało się w ramach Katedry Kształcenia Ogólnoplastycznego, którą także kierowała. W latach 1978–1981 prorektor uczelni ds. wychowania i dydaktyki. Autorka pomników, m.in. Żołnierzy Wojska na wrocławskim Oporowie, Żołnierzy Wojska Polskiego i Powstańców Śląskich w Lublińcu. Zaprojektowała też pomnik nagrobny swego pierwszego profesora Antoniego Mehla na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu.

Łucja Skomorowska, około 1960

Łucja Skomorowska ze studentami w pracowni rzeźby PWSSP we Wrocławiu
lata 70

Łucja Skomorowska Pomnik na Cmentarzu Żołnierzy Polskich we Wrocławiu
1979

Łucja Skomorowska Głowa młodej dziewczyny
lata 80

Łucja Skomorowska-Wilimowska Macierzyństwo
1957, gips
fot. Zdzisław Holuka

Łucja Skomorowska-Wilimowska Macierzyństwo
1957, gips
fot. Zdzisław Holuka

Łucja Skomorowska-Wilimowska Kobieta w białej sukni
1958, wystawa rzeźby z okazji Dni Wrocławia przy pl. Teatralnym
fot. Zdzisław Holuka

Łucja Skomorowska-Wilimowska Kobieta w białej sukni
1958, wystawa rzeźby z okazji Dni Wrocławia przy pl. Teatralnym
fot. Zdzisław Holuka