JANUSZ KUCHARSKI

Janusz Kucharski
ur. 25.02.1946 we Wrocławiu.
W latach 1964 do 1971 studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu.
Dyplom z rzeźby w pracowni doc. Borysa Michałowskiego i doc. Jerzego Boronia w 1971 roku.
Tytuł doktora habilitowanego nadany uchwałą Rady Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie 2003 tytuł profesora sztuk plastycznych nadany 17 stycznia 2013 r. przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

Praca we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych i w Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu w latach 1971 – 2016
1971 – 1973 asystent w pracowni Projektowania Rzeźby w Architekturze i Urbanistyce doc. Jerzego Boronia;
1974 – 1978 asystent w pracowni Rzeźby doc. Borysa Michałowskiego;
1981 – 1996 kierownik pracowni Technik Rzeźbiarskich w Drewnie, Kamieniu i Metalu dla studentów II i III roku kierunku Rzeźba;
1981- 2007 kierownik pracowni rzeźby dla studentów I roku Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby (a po utworzeniu Wydziału Grafiki – dla Wydziału Malarstwa i Rzeźby);
2004 – 2016 kierownik pracowni Technik Rzeźbiarskich- Metal dla studentów II roku kierunku Rzeźba;
2007 – 2016 kierownik dyplomującej pracowni Rzeźby dla studentów II – V roku kierunku Rzeźba
Prowadził zajęcia z rzeźby dla I roku Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby , z rzeźby dla studentów specjalizacji Rzeźba od II – V roku (pracownia dyplomująca) z Technik Rzeźbiarskich – Metal dla studentów Rzeźby
Kierownik Katedry Rzeźby 1991 – 1993; Kierownik Katedry Technik Rzeźbiarskich 2010 – 2012; Kierownik Katedry Rzeźby i Działań Przestrzennych 2012 – 2016; Prodziekan Wydziału Malarstwa i Rzeźby 1999 – 2002 i 2002 -2005

artist statement
Punktem wyjścia dla wielu moich prac rzeźbiarskich są różne zauroczenia, na które składa się pamięć kulturowa (mity, legendy).To uruchamia czas na kształtowanie. W momencie kształtowania zostają ślady pamięci, ikonograficzne. Ja przeżywam, przetwarzam przez wyobraźnię, kształt. Zostają ślady tego procesu (jakby skrzydełko, struktury, dodanie metalu do kamienia). Zaczyna działać logika formy i potem powrót, to tytuł pracy. Tytuł jest śladem procesu, odwołania się do inspiracji, ale nie jest wiążący formalnie.
Formy, jakby architektoniczne, są czyste – klarowne. Staram się budować je logicznie, prawie z matematyczną precyzją. Ta przejrzystość kompozycji potęguje czystość organizacji przestrzeni. Forma rzeźbiarska poddana głębokiej syntezie w sposób lapidarny nadaje nowe wartości elementom, które zostały wytworzone z innym przeznaczeniem. Użyty przedmiot tworzy nową jakość, nadaje mu nowe wartości intelektualne.
W swoich pracach posługuję się elementami łuku, koła, kuli, płaszczyznami przecinającymi te formy. Często używam pionów, jako elementu porządkującego. Z tych elementów tworzę kompozycje, wybierając dla nich uprzywilejowane sytuacje z wielkiej ilości relacji przestrzennych, jakie daje możliwość zetknięcia się np. kuli z otaczającą przestrzenią.

Janusz Kucharski DRZEWO DeLaval,
1999

Janusz Kucharski POLETKO PANA,
1997

Janusz Kucharski ERO – DO – TYK,
1997

Janusz Kucharski UNTERWEGS,
Trebnitz, 2012