PANGEA PROXIMA
14.05-6.06.2022 r.
Evangelik Ziębice

Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Ziębickie Centrum Kultury oraz Burmistrz Ziębic Mariusz Szpilarewicz zapraszają na wernisaż wystawy pt. “Pangea Proxima”.

14 maja 2022
sobota godz. 18:00
Evangelik – Ziębice

Wydarzenie jest wspólnym projektem dwóch wydziałów ASP we Wrocławiu, a mianowicie Wydziału Rzeźby i Mediacji Sztuki oraz Wydziału Malarstwa.

Pangea Proxima (dawniej Pangea Ultima, także Neopangea) – to hipotetyczny superkontynent, który może utworzyć się na Ziemi za ok. 250 mln lat na skutek ciągłego ruchu płyt tektonicznych i kolizji obu Ameryk z Afryką i Eurazją, po zamknięciu się Oceanu Atlantyckiego. Teoria tektoniki sugeruje, że powstawanie i rozpadanie się superkontynentów jest cykliczne i wynika z geologicznych procesów płaszcza Ziemi.

Kuratorzy wystawy – Marek Ruszkiewicz oraz Andrzej Rafałowicz, przyjmując tę hipotezę, jako jej myśl przewodnią, rodzaj pojemnej metafory otwierającej i porządkującej przestrzeń dla artystycznych poszukiwań i realizacji, zachęcili autorów do sięgnięcia po narracje i refleksje budowane wokół wynikających z tytułowego tematu zagadnień.
Mogą one oscylować wokół idei spotkania, czy też oddziaływań na siebie sztuk wizualnych, jak również szeroko rozumianego dialogu, w nawiązaniu do relacji kontynentów – ciał fizycznych, obiektów, miejsc. Wydaje się, że w tym przypadku, myśląc o kontynentach zwłaszcza w aspekcie miejsca, możemy odnaleźć obfitość inspiracji dla intrygujących koncepcji, rozwiązań przestrzennych, strukturalnych, czy kolorystycznych.

Należałoby tu również zwrócić uwagę na istniejący w temacie wystawy wątek historyczny, być może pojmowany jako nieustanny ruch i wynikający z niego stan permanentnej, nieuniknionej zmiany, lub też jako efekt wszelkich działań i wpływów, zarówno ludzkich jak i niezależnych od ludzkości. W odniesieniu do powyższych kwestii, istotnym staje się więc geopolityczny podział świata oraz inna niż geopolityczna perspektywa jego granic.

Pangea Proxima, jako szeroko rozumiana przenośnia jest zatem zachętą do opowieści o człowieku. To on jest tu rzeczywistym punktem odniesienia, pretekstem i katalizatorem działań. Może być konfrontowany z fizyką i metafizyką. Sytuowany jako element centralny i najważniejszy lub pokornie uznający swe niedoskonałości i pozostający w pobliżu lecz poza główną siłą sprawczą.

Uczestnicy wystawy:
Marta Borgosz, Bogna Kozera-Radomska, Maciej Albrzykowski, Karol Babicz, Anna Bujak, Hubert Bujak, Maria Bitka, Adam Chmielowiec, Paweł Czekański, Mateusz Dworski, Matej Frank, Karolina Freino, Roland Grabkowski, Waldemar Graczyk, Magdalena Grzybowska, Joanna Jamrozińska, Anastazja Jarodzka, Grażyna Jaskierska-Albrzykowska, Radosław Keler, Mariusz Kosiba, Andrzej Kosowski, Marek Kulig, Paweł  Lewandowski-Palle, Christos Mandzios, Michał Marek, Marcin Michalak, Daria Milecka, Grzegorz Niemyjski, Joanna Pałys, Alicja Pruchniewicz, Bartosz Radziszewski, Andrzej Rafałowicz, Marek Ruszkiewicz, Patrycja Sap, Piotr Saul, Marek Sienkiewicz, Michał Staszczak, Karolina Szymanowska, Marta Szymczakowska, Tomasz Tomaszewski, Piotr Tyszkowski, Michał Wasiak, Krzysztof Wałaszek, Aleksander Marek Zyśko.

Plakat: Piotr Olejarz

Koordynacja: Krzysztof Wałaszek